‘Maar je hebt toch al een kind?’

Karolien en Jeroen zijn de trotse ouders van Lou. Toen ik de eerste keer bij hen was, ging ik buiten met zo een ontzettend liefdevol gevoel. Hun verhaal is hard en ze hebben het als koppel niet gemakkelijk gehad. Maar als ik zie hoeveel liefde ze voor Lou hebben, zie ik ook hoeveel liefde ze nog zouden kunnen geven aan een tweede kind.

Karolien en Jeroen zijn wat wordt omschreven als ‘secundair kinderloos’. Dat wil zeggen dat ze een kindje hebben, maar dat hun wens voor een tweede kindje (nog) niet in vervulling is gegaan. Ik schrijf (nog) niet omdat je de natuur op dat vlak nooit volledig kan afschrijven en dat maakt het net zo moeilijk. Karolien en Jeroen hebben een duidelijke keuze gemaakt, na 8 jaar proberen en het fertiliteitscentrum binnen en buiten te lopen, hebben ze besloten om hun traject stop te zetten. Maar dat wil niet zeggen dat daarmee ook de wens in een hokje is geplaatst en vergeten. ‘Elke maand word ik er toch aan herinnerd dat het niet gelukt is, dat is hard en doet veel pijn’, vertelt Karolien. Zowel zij als Jeroen hebben het er nog steeds heel moeilijk mee, dat tonen de tranen in hun ogen als ze erover praten. Want als de natuur zo onvoorspelbaar is, brengt ze misschien toch nog geluk. Een gedachte die ook bij Karolien en Jeroen steeds zal spelen.

Karolien deelde deze mooie brief:

De impact van een onvervulde kinderwens is voor iemand die er niet in zit, moeilijk te begrijpen. Een van de zaken die Karolien en Jeroen te horen kregen was ‘Ja, maar jullie hebben toch al een kind? Denk maar eens aan de mensen die geen kinderen kunnen krijgen.’ Veel mensen zullen nu misschien denken, dat is een terechte opmerking. Nee, dat is het niet. Je kinderwens kan vervuld zijn na het krijgen van een kind, maar het kan ook zijn dat jouw kinderwens nog groter is. Wil dat zeggen dat je jouw eerste kind niet graag ziet? Absoluut niet. Ik heb het mijn eigen ogen gezien, Lou is a very lucky and loved girl!

Echo’s en zwangere buiken zullen voor Karolien steeds een gevoelig punt zijn. ‘Ik was zelf ontzettend graag zwanger. Ik weet hoe het voelt en ik weet ook dat ik het niet meer zal kunnen voelen en dat doet ontzettend pijn.’ Beiden zijn ze steeds zeer open geweest over hun kinderwens, maar dat wil niet zeggen dat ze niet met tactloze commentaren te maken hebben gekregen. ‘Mensen proberen wel om op een juiste manier te reageren, maar het lukt maar zelden’, zegt Jeroen. ‘Ik denk ook wel dat het soms aan mij ligt, want ik weet ook niet altijd hoe ik zou willen dat mensen reageren’, vult Karolien aan.

Bij velen zit kinderen krijgen in hun toekomstbeeld. Je hoort kinderen zeggen ‘‘ik wil graag 2 kinderen, een jongen en een meisje.’ of ‘ah nee, ik wil er graag 3. Wij zijn thuis met 3 en dat is super leuk’. Als je ouder wordt en die droom wordt aan flarden geschoten, dan doet het pijn. Moet je je dan neerleggen bij een kind? Als koppel was het niet evident voor Karolien en Jeroen. ‘Je zit toch op een andere golflengte omdat de impact op de vrouw anders is door de hormonale behandelingen. Het is telkens de vrouw die het moet ondergaan’, zegt Karolien. ‘Als man heb je dan soms het gevoel dat je machteloos bent en aan de zijlijn staat’, vult Jeroen aan. Op een gegeven moment stonden ze op het punt om uit elkaar te gaan. ‘Hoe kwaad we op elkaar kunnen zijn, zo graag zien we elkaar ook. We begrijpen elkaar zonder veel woorden. We hebben een relatie van grote ups en grote downs.’

Nu gaan Karolien en Jeroen samen verder, sterker door de rugzak die ze samen dragen, maar met een toekomstbeeld dat ze niet voor ogen hadden. Een leegte die niet zichtbaar is voor de buitenwereld, maar er wel steeds zal zijn.

Uit verhalen zoals dat van Karolien & Jeroen putte ik inspiratie om meer mensen deze ervaring te geven. In mijn over.leven sessies combineer ik woord en beeld om jouw verhaal te vertellen. Wil je graag meer weten? Klik dan hier.